اولین بار هنگامی که کلاس سوم بودم؛ ایام محرم به حسینیه فاطمة الزهرا (س) آمدم. آن روز ها محرم در پاییز بود. یکی از انگیزه های ما برای سپری کردن روز ها رسیدن به شب های حسینیه بود. چند سال همینطور گذشت. بزرگ تر شدیم و همه چیز در زندگی مان عوض شد به جز یک چیز؛ عشق به حسین.

به ایام کرونا خوردیم. فاصله ای چند ساله افتاد بین ما و شب های عاشقی. از این ایام که گذشتیم؛ دوباره ما رو طلبیدن. آمدیم و خیلی اتفاق های خوب برای ما افتاد. از دیدن صمیمی ترین دوستم بعد از شش سال بگیرید که تو آسمون ها دنبال اش می گشتم. با صحبتی که با دوستان شد؛ مدیریت سایت این خیمه به بنده محول شد.

کار مدیریت سایت برای من خیلی خوب بود. الان شغل بنده طراحی سایت هست. زمینه یادگیری اش توسط این دستگاه رقم خورد. شاید الان دیگه اون بچه کلاس سوم نباشم اما عشقم به حسین روز به روز در حال افزایش هست.

حسین لطفعلی وند

نوکری بهترین شغل دنیاست…..