به کمک نام خدا و با توسل به حضرت حجت ارواحنا فداه. در این مطلب قصد بر شناخت جزیی و سطحی  حضرت خاتم الانبیا حضرت محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم را داریم.

این مطلب بمناسبت سالگرد شهادت ایشان یعنی تاریخ ۲۸ ماه صفر نوشته شده است. نام محمد(ص) و لقب ایشان مصطفی می‌باشد. کنیه پیامبر(ص)، ابولقاسم است. نام پدر ایشان عبدالله و نام مادر ایشان آمنه است.

ولادت تا شهادت پیامبر(ص)

تاریخ تولد پیامبر(ص) ۱۷ ربیع الاول سال عام الفیل در مکه معظمه می‌باشد. ایشان ۶۳ سال عمر کردند و مبعث ایشان ۲۷ رجب است.
تاریخ شهادت ایشان ۲۸ ماه صفر سال ۱ بوسیله‌ی زهر(ذراع زهرآلود) و توسط زن یهودی خیبری است. ایشان ۴ دختر و ۳ پسر داشتند و مرقد مطهر ایشان مدینه طیبه می‌باشد.

ولایت ائمه(ع) و شناخت امام زمان(ع)

در خبر صحیح از عیسی بن السری اَبوالْیَسع روایت شده است که گفت به حضرت ابوعبداللَّه صادق علیه السلام گفتم:

پایه‌های اسلام را که هیچ کس نمی تواند در شناختن آنها تقصیر کند و اگر در آنها اخلال نماید دینش فاسد خواهد بود و اعمالش در درگاه الهی پذیرفته نیست و هر که آنها را بشناسد و به آنها عمل کند دینش مورد پسند پروردگار بوده و به خاطر ندانستن امور دیگر در فشار واقع نخواهد شد برای من بیان فرمایید؟

فرمودند: «شهادت لا إلهَ إلَّا اللَّهُ و ایمان به اینکه مُحَمَّد صلی الله علیه وآله وسلم فرستاده و رسول خدا است و اقرار به آنچه آن حضرت از جانب خدا آورده، و حقّ زکات که در اموال هست، و ولایتی که خداوند امر فرمود – ولایت آل محمد علیهم السلام – می‌باشد.»

راوی پرسید: هَلْ فِی الْوِلایَةِ شَی ءٌ دُونَ شی ءٍ فَضْلٌ یُعْرَفُ لِمَنْ أَخَذَ بِهِ؟ ؛ آیا در ولایت چیزی کمتر از چیز دیگر هست (مرتبه‌های مختلف هست) که اقل مراتب آن فهمیده شود؟

فرمودند: آری خداوند متعال می‌فرماید: « یا أیُّها الّذینَ آمنُوا أطیعُوا اللَّهَ وَ أطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولی الأمْرِ مِنْکُمْ » ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا و رسول و اولیای امر خودتان را اطاعت کنید.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیَّةً؛ هر که در حالی بمیرد که امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است.»
منبع: سوره نساء آیه ۵۹ـ مکیال‌المکارم

رشته‌ی امامت، شناخت امام زمان خویش

در اینجا روایتی از اصول کافی آورده‌ایم که به شرح زیر است:

((…. و این امام پیامبر بود و علی بود ولی دیگران گفتند معاویه است، سپس حسن بود و بعد از او حسین و دیگران گفتند یزید بن معاویه!! نه! نه! اینها برابر نبودند.

آنگاه ساکت شد و بعد فرمود آیا برایت نیفزایم؟ حَکَمُ الْاَعْوَر یکی از حضّار عرضه داشت: چرا فدایت گردم.

فرمود: سپس علی بن الحسین علیه السلام بود، سپس ابوجعفر محمد بن علی علیه السلام و شیعیان پیش از زمان امامت حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام مناسک حج خود را نمی دانستند تا اینکه آن حضرت درب علم را بر آنان گشود، و مناسک حج و حلال و حرام را بیان فرمود.

تا اینکه مردم نیازشان به اهل بیت علیهم السلام شد بعد از آنکه به دیگران نیازمند بودند و بدین ترتیب خواهد گذشت، و زمین جز با امام نخواهد بود. و هر کس بمیرد در حالی که امام خود را نشناخته باشد مانند آن است که در دوران جاهلیّت مرده باشد. و نیازمندترین وقت برای تو نسبت به آنچه بر آن هستی، هنگامی است که روحت به اینجا برسد – به گلویش اشاره کرد – و دنیا از تو جدا شود، خواهی گفت من بر وضع خوبی بودم و مذهب نیکی داشتم.))
منبع: اصول کافی؛ ۲/۱۹.

سلسله امامت

روایتی است که صفّار در بصائر الدرجات به سند خود از امام ابوجعفر باقر علیه السلام آورده است که فرمود:

رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم به امیرالمؤمنین فرمود: آنچه بر تو دیکته می‌کنم بنویس، علی علیه السلام عرضه داشت: ای پیامبر خدا آیا می‌ترسی فراموش کنم؟

فرمود: نمی ترسم فراموش کنی؛ من از خداوند خواسته‌ام که تو را حفظ کند، و فراموشت ننماید، ولی برای شریکانت بنویس.

عرضه داشت شرکای من کیانند؟ فرمود: امامان از فرزندان تو که خداوند به سبب آنان بر امت من باران می‌فرستد و به سبب آنان دعای ایشان را مستجاب می‌کند و به سبب آنان بلا را از آنها دور می‌سازد و به سبب آنان رحمت از آسمان نازل می‌شود و این نخستین آنان است (به امام حسن اشاره کرد) سپس به امام حسین اشاره کرد و فرمود: امامان از فرزندان تو هستند.
منبع: بصائر الدرجات، ۱۶۷

شباهت امام زمان(عج) به پیامبر(ص)

از نص احادیث ثابت شده که رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم زیباترین و خوش صورت ترین مردم بوده است. به این روایت توجه کنید:

ثقةالاسلام کلینی در کافی از حضرت امام باقر علیه السلام آورده است که فرمود:

« پیامبر خدا رخسارش سپید آمیخته به سرخی و چشمانش سیاه و درشت. ابروانش به هم پیوسته، و کف دست و پایش پرگوشت و درشت بود، بدان سان که گویی طلا بر انگشتانش ریخته باشد، استخوان دو شانه اش بزرگ بود، چون به کسی روی می‌کرد به خاطر مهربانی شدیدی که داشت با همه بدن به جانب او توجه می‌نمود.

یک رشته موی از گودی گلو تا نافش روییده، انگار که میانه صفحه نقره خالص خطی کشیده شده باشد. گردن و شانه هایش بسان گلاب پاش سیمین بود، بینی کشیده ای داشت که هنگام آشامیدن آب نزدیک بود به آب برسد. هنگام راه رفتن محکم قدم برمی داشت که گویا به سرازیری فرود می‌آید. باری؛ نه قبل و نه بعد از پیغمبر خدا کسی مثل او دیده نشده است.
منبع: کافی، ۱ / ۴۴۳

شناخت پیامبر و ائمه علیهم‌السلام

اهمیت شناخت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم و ائمه علیهم‌السلام در نص احادیث و روایات ذکر شده است. در حدیث دیگری این دعا به این صورت آمده:

« اَللَّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ، لَمْ اَعْرِفْکَ، اَللَّهُمَّ عَرِّفْنی نَبِیَّکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَبِیَّکَ، لَمْ اَعْرِفْهُ قَطُّ، اَللَّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینی » ؛

خدایا خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانده بودی، تو را نشناخته بودم. خدایا پیامبرت را به من بشناسان که اگر پیامبرت را به من نشناسانده بودی هرگز او را نمی شناختم. خدایا حجّت خودت را به من بشناسان که اگر تو او را به من نمی شناساندی از دینم گمراه می‌شدم.
منبع: بحارالانوار، ۵۳ / ۱۸۷

تمسُّک به ثقلین

دعا برای تعجیل ظهور حضرت صاحب الزمان عجّل اللَّه تعالی فرجه تمسُّک به ثقلین است دو گوهر گران‌بهایی که پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در امّت خویش ترک گفت.

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم تمسّک به ثقلین را أمر فرموده، و این را خاصّه و عامّه از آن حضرت روایت کرده اند، و این روایات در کتاب غایة المرام ذکر شده است.

از امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره معنی فرموده رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم: « إنّی مُخَلِّفٌ فِیکُمُ الثِّقْلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرتی » ؛ من در میان شما ثقلین – دو شی ء نفیس – را ترک می‌گویم، کتاب خدا و عترتم را.

سؤال شد که: عترتِ پیامبر کیانند؟ أمیرمؤمنان علیه السلام فرمود: من و حسن و حسین و امامان نه گانه از فرزندان حسین، نهمین آنها مهدی و قائم ایشان است.

از کتاب خداوند جدا نشوند و آن نیز از ایشان جدا نشود تا اینکه بر کنار حوض (کوثر) بر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم باز گردند.

می گویم: وجه استشهاد به این حدیث اینکه: تمسُّک به عترت با متابعت از ایشان حاصل می‌گردد، و چون دعا کردن برای تعجیل فَرَج مولایمان صاحب الزمان متابعت با زبان از ایشان است، و از اعتقاد به آنان و ثابت بودن بر آن سرچشمه می‌گیرد، دعاکننده از مصادیق این عنوان خواهد بود.
منبع: غایة المرام، ص ۲۱۸

اهمیت امامت و به کلام قرآن

در خطبات غدیر، از ابتدا تا انتها پر از نور و پر از درس‌هایی است که شامل سال‌ها تدریس در حوزه‌های علمیه می‌باشد.

در خطبه‌ی غدیر می‌یابیم که پیامبر با اینکه این همه سال های سخت و مسقت بار پشت سر گذاشتند، اگر امر ولایت و امامت بعد از خود را که از جانب خدا و بوسیله‌ی حضرت جبرئیل امین نازل گشت را نگویند، رسالت‌شان را ناقص عمل کردند.

ازین رو داریم:

«یا اَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ إِلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ»
منبع: سوره ی مائده / آیه ی 67

جایگاه امیرالمومنین علی‌(ع) نزد پیامبر(ص)

حدیث علاقه ی رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم به این دو پسر(حسنین علیهماالسلام) به جایی رسیده بود که بیش و کم خیال کرده بودند پسران فاطمه(س) از پدرشان علی(ع) در فضیلت برتری دارند.

همین «توهم» رسول الله(ص) را واداشته بود که هر وقت از حسن و حسین(علیهماالسلام) تمجید می‌کند خواه با مناسبت و خواه بی مناسبت بگوید: « ابو هما خیر منهما »، پدرشان از خودشان شریف تر است.

رسول اکرم(ص) بخاطر رفع شبهه به تکرار می‌فرمود: « هما فاضلان فی الدنیا و الآخره و ابوهما خیر منهما ».
هر چه این دو پسر در دو جهان فاضل و کریم و شریف باشند به پایه ی پدر خود نمی رسند. پدرشان از خودشان فاضلتر است.