در آستانه سالروز وفات حضرت امالبنین (س) هستیم. به همین دلیل تیم رسانه ای حسینیه فاطمة الزهرا (س) تصمیم گرفت شناختنامه این بانوی بزرگوار را به اطلاع شما عزیزان برساند.
نام و نسب
نام مبارکشان فاطمه بود و کنیهشان امالبنین (مادر پسران). لقب «امالبنین» را خود حضرت علی(ع) پس از ازدواج به ایشان دادند، چون فرمودند: «میخواهیم نام فاطمه فقط برای حضرت زهرا(س) بماند.»
پدرشان حزام بن خالد از قبیله بنیکلاب و مادرشان لیلا (ثمامه) بنت حجیم بود. خاندانشان از اشراف و دلاورمردان عرب به شمار میرفتند و اجدادشان در شجاعت و جوانمردی ضربالمثل بودند.
ازدواج با امیرالمؤمنین علیهالسلام
پس از شهادت حضرت زهرا(س)، حضرت علی(ع) به برادرشان عقیل (که نسبشناس بود) فرمودند: «زنی برایم پیدا کن که از خاندان شجاعت باشد تا فرزندانی شجاع به دنیا بیاورد.» عقیل، فاطمه کلابیه (امالبنین) را پیشنهاد داد. حضرت علی(ع) ایشان را به همسری برگزیدند و امالبنین با کمال افتخار وارد خانه ولایت شدند.
ایشان وقتی وارد خانه حضرت علی(ع) شدند، بسیار با ادب و مهربان با فرزندان حضرت زهرا(س) رفتار کردند. هر روز حسنين(ع) را در آغوش میگرفتند، به آنها محبت میکردند و میگفتند: «من آمدهام خدمتکار شما باشم، نه اینکه جای مادرتان را بگیرم.» به همین دلیل حضرت زینب(س) و امام حسن و امام حسین(ع) بسیار به ایشان محبت داشتند.
فرزندان
امالبنین چهار پسر برای امیرالمؤمنین(ع) به دنیا آورد که همگی در کربلا به شهادت رسیدند:
- حضرت ابوالفضل العباس(ع) – قمر بنیهاشم، سقا و پرچمدار کربلا
- عبدالله بن علی(ع) – در کربلا شهید شد
- جعفر بن علی(ع) – در کربلا شهید شد
- عثمان بن علی(ع) – در کربلا شهید شد
هر چهار پسر در روز عاشورا یکجا و پشت سر هم به میدان رفتند و شهید شدند.
نقش در واقعه کربلا
امالبنین در کربلا حضور نداشتند (در مدینه بودند)، اما وقتی خبر شهادت چهار فرزندشان و اسارت اهلبیت به مدینه رسید، اولین سؤالشان این بود: «به من از حسین بگوئید!» وقتی گفتند امام حسین(ع) شهید شده، فرمودند: «پارههای جگرم همه قطع شد…»
پس از کربلا – مادر داغدار امت
امالبنین پس از عاشورا، هر روز به بقیع میرفتند، برای امام حسین(ع) و چهار فرزند شهیدشان مرثیه میخواندند و گریه میکردند. مرثیههایشان آنقدر جانسوز بود که حتی دشمنان اهلبیت هم گریه میکردند. ایشان اولین بانویی بودند که در مدینه برای امام حسین(ع) مجلس عزا برپا کردند و مردم را به گریه وامیداشتند. به همین دلیل، امالبنین را مادر مصیبتهای کربلا و بانی مجالس عزای حسینی در مدینه میدانند.
وفات
امالبنین در ۱۳ جمادیالثانی سال ۶۴ هجری (حدود ۱۶ سال پس از عاشورا) در مدینه وفات کردند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند. مقبره ایشان هنوز زیارتگاه عاشقان اهلبیت است.
فضائل و مقام امالبنین
- حضرت علی(ع) به احترام ایشان، نام «فاطمه» را از ایشان گرفتند.
- امام صادق(ع) فرمودند: «رحمة الله علی امالبنین، کانت لنا محبّة و خیراً کثیراً» (خدا امالبنین را رحمت کند، او ما را بسیار دوست داشت و خیرش به ما زیاد بود.)
- ایشان مادر چهار شهید کربلا هستند و در قیامت شفاعتکننده بسیاری خواهند بود.
خلاصه شخصیت امالبنین(س)
- وفاداری مطلق به اهلبیت(ع)
- محبت بینهایت به فرزندان حضرت زهرا(س)
- صبر و استقامت در مصیبت کربلا
- بانی عزاداری حسینی در مدینه
- مادر چهار سردار کربلا بهویژه حضرت ابوالفضل(ع)
در زیارتنامه حضرت امالبنین میخوانیم: «السلام علیکِ یا فاطمة امالبنین، یا من رضعتِ أولادکِ بالولاء للحسین…»
خداوند به حرمت این بانوی بزرگ، دلهای ما را با عشق اهلبیت روشن کند.