به کمک نام خدا و با استعانت از حضرت حجت بن الحسن(ع). در این مطلب قصد داریم به تکیه بر روایت و تاریخ به زندگیانی حضرت امام جواد(ع) بپردازیم.
امام نهم، حضرت محمد بن علی التقی الجواد(ع)
ایشان فرزند گرامی امام هشتم، حضرت علی بن موسی(ع) هستند. کنیه ایشان ابوجعفر و به سبب کثرت فضل و جود ایشان به جواد ملقب شدند.
امام جواد وقتی به دنیا آمدند برای مردم زمانه یک امتحان الهی بزرگ لحاظ شد. امام رضا(ع) در ۵۰ سالگی صاحب فرزند شدند و امام حواد نیز در حول ۷ یا ۸ سالگی به امامت رسیدند. امام محمد تقی(ع) در حکومت عباسیان دو بار به بغداد احضار شدند که بار دوم منجر به شهادت ایشان شد.
امام جواد جوان‌ترین امامی بودند که به شهادت رسیدند. ایشان با سمی که به دستور معتصم عباسی و به دست ام فضل انجام شد مسموم شده و به شهادت رسیدند. در روایت و تاریخ آمده معتصم دستور داد کسی حق دفن حضرت را ندارد. ازن رو بدن بی جان و مطهر حضرت ۳ روز روی زمین بود تا وقتی از بدن ایشان عطر خوشبویی در شهر پیچید و معتصم برای متزلزل نشدن حکومتش دستور به دفن بدن حضرت داد.
امامت امام جواد(ع)
آن که گفتیم امتحان بود برای شیعیان ولادت حضرت امام جواد(ع)، به این دلیل بود که میان شیعیان بدلیل سن پایین حضرت که حول ۸ سال داشتند، اختلافاتی بوجود آمد. ازین رو عده ای به سمت برادران امام رضا(ع) رفتند. البته که در زمان امام رضا(ع) این امر سوال شد و حضرت استناد قرآنی آوردند و آن پیامبری حضرت عیسی(ع) در سن نوزادی بود.
«اللهم عجل لولیک الفرج»