به کمک نام خدا و با استعانت به آخرین ذخیره الهی حضرت حجت‌بن‌الحسن(ع).
در ابتدای این مطلب لازم است این را بیان کنم که اسم این مطلب را خیلی فکر کردم چه بگذارم. ابتدا گفتم «شیرخواره‌ای که بابالحوائج شد» بگذارم، با خود گفتم آخه مردک! ایشان در عالمی دیگر بابالحوائج بودنشان تثبیت شده و ملائکه خودشان را با ایشان متبرک می‌کردند، ازین رو این مطلب را «باب‌الحوائجی که شیرخواره شد!» گذاشتم تا حق مطلب به اندازه‌ی قطره‌ی آبی در اقیانوس بی‌کران اداء شود.
حضرت علی اصغر(ع)
مصیبتی بزرگ از ابتدا و انتهای عالم هستی وجود ندارد، جز مصیبت حضرت امام حسین(ع)، طبق متن صحیح‌السند زیارت عاشورا می‌خوانیم:
مُصیبَةً ما أَعظَمَها و أَعظَمَ رَزِیَّتَهَا في‌الإسلام
در هر امت و مردمی مظلوم بودن و عاری از گناه بودن طفل ثابت شده‌است، چه برسد به این که طفل شیرخواره و تشنه باشد. امام حسین(ع) در عاشورا برای حضرت علی اصغر(ع) طلب آب کردند ولی حرمله که لعنت خدا بر او باد جای آن، تیری سه سَر و آغشته به زهر به گلوی مبارک ایشان زد.
روایات درباره‌ی حضرت علی اصغر، بابالحوائج
امام حسین(ع) از گلوی بریده‌ی حضرت علی اصغر(ع) به دختر خود سکینه چند مطلب پیغام دادند که یکی از آنها این می‌باشد:
لَیتَکُم فی یَومِ عاشورا جمیعا تَنظُرونی
کَیفَ اَستسقی لِطِفلی فَاَبَوا اَن یَرحَمونی
ای کاش! همه‌ی شما در روز عاشورا بودید و می‌دیدید چگونه طفل برای خود طلب آب کردم و آنها اِباء کردند و گوش به حرف من ندادند.
این مصیبت خاص را حتی خداوند به حضرت موسی(ع) نیز گفته بود:
یا مُوسی صَغیرُهُم یُمیتُهُ‌العَطَشُ و کَبیرُهُم جَلدُهُ مُنکَمَشُ
واقعا از ترجمه کردن این حدیث می‌ترسم، خود روضه‌ی باز است و شرایط می‌خواهد….
پس از شهادت حضرت بابالحوائج، علی اصغر(ع) در روز عاشورا از آسمان ندا آمد:
«دَعهُ یا حُسَینُ، فَاِنَّ لَهُ مُرضِعاً فِی‌الجَنَّةِ»
بمیرم برای غم و اندوه شما یا حضرت ام‌البنین(ع)
شناختنامه‌ی حضرت علی اصغر(ع)
نام دیگر حضرت علی اصغر(ع)، عبدالله نیز اشاره شده‌است. ازین رو در زیارت ناحیه‌ی مقدسه آمده‌است:« السلام علی عبدالله‌بن‌الحسین الطفل‌الرضیع ». در رابطه با مدت عمر شریف ایشان ابی مخنف نقل می‌کند که « وله من‌العمر ستة أشهر »، در همین مدت زندگانی مادی ایشان، گره‌هایی بسیار سخت را ایشان با دستان کوچک خود باز نمودند و یاری‌گر مومنین و شیعیان و محبین درگاه اهل بیت(ع)بودند، هستند و خواهند بود انشاءالله.
باشد که ما خادمان و نوکرین درگاه امام زمان(ع) باشیم، خدا را به گلوی پاره پاره شده‌ی حضرت بابالحوائج قسم می‌دهیم که باقی زمان غیبت حضرت را بر ما ببخشند.
سر به نیزه و کمر خمیده/ چه کنم با آهِ از دل کشیده
ام‌البنین را ببین که چگونه/ افتاده و معجر زِ سَر کشیده