همان طور که از جمله ی زیر می توان یافت این است که چند خطی می خواهم درباره ویژگی ها و فضیلت های تربت سیدالشهدا علیه السلام بنویسم.

السَلٰامُ عَليٰ مَنْ جَعَلَ الله الشِفاءُ في تُربَتة

سلام بر آن كسی که خداوند شفا را در تربت او قرار داد

قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه امام زمان(عج)

شفای تربت امام حسین علیه السلام

اولین ویژگی ای که از تربت سیدالشهدا بیشتر توجه را جلب میکند آن فراز از زیارت ناحیه مقدسه امام عصر علیه السلام است که در روز عاشورا بر قرائت آن توصیه شده است.ویژگی که شفا را در بر دارد.در این روز ها که بیماری های بشری شدت یافته و به آن مبتلا می شویم تربت شفاست البته در عافیت هم.حال باید گفت که با ایمان قلبی و بدون دخل شرک این پذیراست.یعنی اگر در هنگام مریضی فرد بیمار با ایمان راسخ تربت سیدالشهدا را به عنوان اکسیری که شفا در آن است برگزیند و دیگر سراغ داروی غیر نرود چون داروی غیر یعنی شرک قائل شدن در کنار یک تضمین الهی برای شفا، قطعا سلامتی نصیب او میشود.

شفای آیت الله بروجردی از تربت امام حسین

یاد آور سخن گوهر باری از آیت الله بروجردی رحمة الله علیه می شویم، آن فقیه عظیم الشان این طور میفرماید: من در بروجرد که بودم یک وقت بر اثر مطالعه زیاد در چشمم احساس ضعف کردم.در بروجرد مراسم مخصوص در روز عاشورا برگزار می شود، به این ترتیب که در نقطه های مختلف شهر، گل درست می کنند و مردم خود را از سرتا پا به گل آغشته می کنند و دسته به دسته به عنوان عزاداران حرکت می کنند. من هم یک روز عاشورا، در آن جمع بودم و به قصد شفا مقداری از گل یکی از افراد را گرفتم و بر چشم خود مالیدم، چشمم خوب شد. از آن تاریخ درد چشم به من عارض نشده است.

این جا در می یابیم که آن گل و خاک گل عزاداری منتسب به دستگاه امام حسین بوده است که شفا هم داده نه تربت که تضمین شفا به زبان امام معصوم در آن شده است.

در هنگام عافیت هم خوردن تربت توصیه شده است. لذا اهل بیت علیهم السلام فرمودند هنگام تولد نوزاد قبل از آن که شیر مادر را بخوررد کام او را تربت سیدالشهدا باز کنید، که ولایت مداری و سعادت او تضمین خواهد شد.

در این جا شاید سوال پیش بیاید که در شرع  و حتی رساله های عملیه مراجع خوردن خاک منع و حرام اعلام شده است حال تکلیف چیست؟

کتاب شریف کامل الزیارات نوشته ی ابن قولوی قمی پاسخ می دهد و در ذهن طنین انداز می شود:

خوردن هر گونه خاک حرام است الا خاک تربت حسین علیه السلام.

پس می توان تربت مقدس سیدالشهدا علیه السلام را به عنوان داروی رفع و دفع امراض استفاده نمود البته لازمه آن این است که قبل از آن ایمان وافر مکفی باشد انشاالله.

تسبیح و مهر تربت

بزرگی می فرمود تسبیح های معمولی تا شخصی که در دستش هست ذکر نگوید آن تسبیح راه نمیوفتد اما فرق اینجاست که تسبیح تربت وقتی دست کسی باشد آن تسبیح مقدس فرد راه می اندازد.

این به این معنی است که تفاوت تسبیح تربت وقتی در دست هم باشد برا آن شخص حسنه می نویسند، اگر چه او ذکر هم نگوید. و دیگر تسبیح های معمولی با هر ذکر ده حسنه نوشته می شود اما تسبیح از جنس تربت چندین برابر.

مهر تربت هم همین طور چه زیباست که موقع سجده به پیشگاه معبود سر بر خاک مزار شخصی گزاشته می شود که تمام هستی خویش را در راه خدا فدا نمود در لحظات آخر از عمر مبارک هم فرمود:

  “رِضاً بِرِضٰائِكْ يٰا غيٰاثَ الْمُسْتَغيثينْ”

و  میگویند حجاب های هفتگانه هنگام جبین بر مهر سیدالشهدا علیه السلام که با عنوان “تربت اعلی مال کربلا” در هر جا دیده ایم و لمس کرده ایم دریده می شود.

آقا میرزا اسماعیل دولابی فرمودند:

سجده های طولانی  بر مهر تربت اخلاق را حسنه می کند.

و چه زیبا فرمود آن شاعر خطاب به مهر تربت:

تا  تو زمین سجده ای سر به هوا نمیشوم.

وقتی وارد کربلا شدی خاک آن شره شریف را توتیای  چشم کن چون تربت است. و از مهر تسبیح اش برای حسین چی ها سوغات بیاور.