در این مطلب قصد داریم بنابر روایات و احادیث دلایل نقی بر وجود امام زمان در هر عصری تا روز قیامت را شرح دهیم.
«به کمک نام خدا و با استعانت از امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف»
روایت از امام باقر(ع) درباره‌ی امام زمان
به سندی صحیح از حضرت باقر علیه السلام روایت است که فرمود:
البته کسی خدای را می شناسد و عبادت می کند، که خداوند را و امام خود را که از خاندان ما است بشناسد، و هر آنکه خدای عزّ و جل را شناخته و امام از خاندان ما را نشناخته باشد، غیر خدا را شناخته و عبادت کرده است، به خدا سوگند گمراهی همین است.
در خبر صحیح دیگر از حضرت باقر علیه السلام آمده است که فرمودند:
قلّه و بلندی امر و کلید آن و راه اشیا و رضایت پروردگار اطاعت از امام است بعد از معرفت و شناخت او که خداوند عزّ و جل می فرمایند:
« مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلّی فَما اَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفیظاً . . . »؛ هر آنکه از فرستاده حقّ پیروی می کند به راستی که خدای را اطاعت کرده است، و هر که سر باز زند پس تو مسؤل او نیستی.
سوره نساء، آیه 80
روایت از امام صادق(ع) درباره‌ی وجود امام زمان در هر عصر
در خبر صحیح از عیسی بن السری اَبوالْیَسع روایت شده است که گفت به حضرت ابوعبداللَّه صادق علیه السلام گفتم: پایه های اسلام را که هیچ کس نمی تواند در شناختن آنها تقصیر کند و اگر در آنها اخلال نماید دینش فاسد خواهد بود و اعمالش در درگاه الهی پذیرفته نیست و هر که آنها را بشناسد و به آنها عمل کند دینش مورد پسند پروردگار بوده و به خاطر ندانستن امور دیگر در فشار واقع نخواهد شد برای من بیان فرمایید؟
حضرت فرمودند:
شهادت لا إلهَ إلَّا اللَّهُ و ایمان به اینکه مُحَمَّد صلی الله علیه وآله وسلم فرستاده و رسول خدا است و اقرار به آنچه آن حضرت از جانب خدا آورده، و حقّ زکات که در اموال هست، و ولایتی که خداوند امر فرمود، ولایت آل محمد علیهم السلام می‌باشد.
راوی پرسید: هَلْ فِی الْوِلایَةِ شَی ءٌ دُونَ شی ءٍ فَضْلٌ یُعْرَفُ لِمَنْ أَخَذَ بِهِ؟ ؛ آیا در ولایت چیزی کمتر از چیز دیگر هست( مرتبه های مختلف هست ) که اقل مراتب آن فهمیده شود؟
حضرت فرمودند:
آری خداوند متعال می فرماید : « یا أیُّها الّذینَ آمنُوا أطیعُوا اللَّهَ وَ أطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولی الأمْرِ مِنْکُمْ » ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا و رسول و اولیای امر خودتان را اطاعت کنید.
سوره نساء، آیه 59پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده : مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیَّةً؛ هر که در حالی بمیرد که امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است.
و این امام پیامبر بود و علی بود ولی دیگران گفتند معاویه است، سپس حسن بود و بعد از او حسین و دیگران گفتند یزید بن معاویه!! نه! نه! این‌ها برابر نبودند.
آنگاه ساکت شد و بعد فرمود آیا برایت نیفزایم؟ حَکَمُ الْاَعْوَر یکی از حضّار عرضه داشت: چرا فدایت گردم.
حضرت فرمودند:
سپس علی بن الحسین علیه السلام بود، سپس ابوجعفر محمد بن علی علیه السلام و شیعیان پیش از زمان امامت حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام مناسک حج خود را نمی دانستند تا اینکه آن حضرت درب علم را بر آنان گشود، و مناسک حج و حلال و حرام را بیان فرمود تا اینکه مردم نیازشان به اهل بیت علیهم السلام شد بعد از آنکه به دیگران نیازمند بودند و بدین ترتیب خواهد گذشت، و زمین جز با امام نخواهد بود، و هر کس بمیرد در حالی که امام خود را نشناخته باشد مانند آن است که در دوران جاهلیّت مرده باشد، و نیازمندترین وقت برای تو نسبت به آنچه بر آن هستی، هنگامی است که روحت به اینجا برسد (به گلویش اشاره کرد) و دنیا از تو جدا شود، خواهی گفت من بر وضع خوبی بودم و مذهب نیکی داشتم.
اصول کافی؛ 2/19